Polska jest postrzegana jako kraj o wielkiej korupcji, występującej we wszelkich obszarach życia społeczno-gospodarczego i politycznego. Najmocniej społecznie krzywdząca jest korupcja w: administracji – ponieważ nieetyczne zachowania urzędnika dają moralne przyzwolenie na podobne zachowania obywatela, u którego rodzi się brak zaufania do prawa; ochronie zdrowia – gdzie jest bardziej etycznie naganna aniżeli w innych branżach, gdyż jej stawką jest zdrowie i życie pacjenta.
Doświadczenia krajów o niskiej korupcji wskazują, iż walka z nią jest działaniem wielopłaszczyznowym, angażującym wszystkie instytucje państwa i całe społeczeństwo, a widoczne jej efekty mogą pojawić się w następnych pokoleniach.
Działania doraźne zamiast obniżyć mogą rozszerzyć zjawisko korupcji. W książce skoncentrowano się na przeciwdziałaniu korupcji w relacjach placówki medycznej z pacjentem, posiadając świadomość występowania korupcji w innych obszarach ochrony zdrowia (NFZ, kwalifikowanie świadczeń i leków itp.).
Efekty przeciwdziałania korupcji można uzyskać szybciej w skali śladowej organizacji aniżeli w skali całej gospodarki, gdzie wymaga to zmian systemowych oraz zaangażowania wielu organizacji i instytucji, nieraz o nieczytelnych wzajemnych związkach i uprawnieniach.
W publikacji są pokazane te elementy i narzędzia „wpisane" w system zarządzania organizacją, których właściwe postrzeganie poprzez kierownictwo organizacji rozszerza świadomość społeczną pracowników, eliminując niemało zagrożeń korupcyjnych, co zostało potwierdzone w praktyce przez szpitale i inne placówki medyczne, które w swój model zarządzania wpisały przeciwdziałanie zagrożeniom korupcyjnym.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
