Co za przepiękna, mądra książka! Forma? Jak to u Koronkiewicza: czasem jak powiastka dla trochę pokaźniejszych dzieci. Ale treść? Tu przecież jest cała mistyka Podlasia. To książka nie tyle o kontemplacji ikon, co naszego, „tutejszego", DNA: splotu nici Zachodu i Wschodu, nie do rozplątania.
To tu pod Dąbrową, Orlą, Zabłudowem od wieków jest przecież i Rzym, i Kraków, i Moskwa, i Wilno i Bizancjum. Po co szukać dalej, więcej? aby napisać taką książkę trzeba być stąd, z tego trzęsącego się co chwila kole
