oraz jego wpływowi na filozofię, teorię prawa i prawo
konstytucyjne. Antologia ma charakter nieszablonowy z kilku powodów.
Po pierwsze prezentuje szczególne zjawisko, jakim w prawoznawstwie
jest neokonstytucjonalizm. Po drugie ilustruje zjawisko
konstytucjonalizacji systemów prawa, jego wielopłaszczyznowość
przejawiającą się w filozofii, teorii i dogmatyce prawa. Po trzecie
wskazuje, jak obszerny wpływ na podstawowe kategorie teoretyczne
pojmowanie prawa, interpretację prawa, jego używanie posiadają
tezy formułowane przez neokonstytucjonalistów. Po czwarte prezentowane
teksty są szczególnie atrakcyjne dla polskiego czytelnika.
Analizują one dogłębnie zagadnienia o istotnym znaczeniu
dla polskiego konstytucjonalizmu.
Dlaczego polski czytelnik powinien zainteresować się tekstami
składającymi się na antologię? Dlatego, że poruszane w niej problemy
znajdują się aktualnie w centrum debaty konstytucyjnej toczonej
w naszym kraju. Kryzys konstytucyjny spowodował, że
kwestia ochrony Konstytucji RP, naruszania jej podstawowych
zasad oraz możliwości przywrócenia ich przestrzegania stały się
szeroko dyskutowanymi problemami. Debatując o nadrzędności
polskiej Konstytucji, ingerencji w prawa człowieka czy niezależności
sądów, warto sięgnąć do recenzowanej antologii. Przedstawia
ona nowe perspektywy prowadzenia takiej debaty. Pozwala
lepiej zrozumieć, o czym tak naprawdę powinniśmy dyskutować.
Posługując się określeniami zawartymi w antologii, można powiedzieć,
że w Polsce wielu prawników, politologów i innych
uczestników debaty publicznej, dyskutując o konstytucjonalizmie,
mentalnie tkwi jeszcze w państwie ustawowym. Część operuje już
kategoriami państwa prawa. Niewielu odwołuje się w sposób
świadomy do konstytucyjnego państwa prawa.
Z recenzji prof. Dr. Hab. Piotra Tulei