W połowie drugiej wojny światowej niemieckie wojska pancerne – nabrawszy taktycznej i technologicznej sprawności podczas zwycięskich kampanii błyskawicznych – znalazły się u szczytu swej potęgi. Ale następne lata okazały się dla Panzerwaffe skrajnie nieprzystępne.
Po pokaźnych ofensywach na Wschodzie w 1942 roku musiały przejść do obrony na wszystkich frontach. Starcie z progresywnymi czołgami sowieckimi, takimi jak T-34, wykazało, iż ówczesne niemieckie czołgi nie dorównywały wozom pancernym przeciwnika w tym, co decydowało o wartości bojowej: w sile ognia, szybkości i zwrotności i opancerzeniu.
W połowie wojny przystąpiono więc do szybkiej modernizacji podstawowych typów czołgów niemieckich formacji pancernych – PzKpfw III i IV – a także wprowadzono do służby nowoczesne typy, m.in. Słynne Pantery (PzKpfw V Panther) i Tygrysy (PzKpfw VI Tiger).
Podejmowanoprzeróżne pomysłowe działania, posiadające podtrzymywać mit groźnych niemieckich wojsk pancernych aż po ostatnie dni wojny. Ten tom, będący kontynuacją książki Niemiecka broń pancerna. Tom 1: 1939–1942 (Wydawnictwo RM 2019), został poświęcony dziejom Panzerwaffe w drugiej połowie wojny – od owianej legendą bitwy pancernej pod Kurskiem, poprzez zażarte batalie w Normandii, aż po ostatnie dni obrony Berlina.
Oryginalne i wymowne w swej treści raporty bojowe i liczne zdjęcia z nieznanych wcześniej zbiorów prywatnych i archiwalnych pozwalają lepiej zaznajomić się z technicznym i operacyjnym aspektem dziejów „pancernej pięści” solidnej niemieckiej machiny wojennej.
Thomas Anderson jest znawcą niemieckiej broni pancernej z czasów drugiej wojny światowej i autorem poczytnych książek z dziedziny historii militarnej. Po polsku ukazały się jego monografie poświęcone słynnym niemieckim czołgom: Tygrys (Wydawnictwo RM 2017) i Pantera (Wydawnictwo RM 2018), oraz pierwszy tom kompendium Niemiecka broń pancerna 1939–1942 (Warszawa 2019).