Książka jest cennym opracowaniem mającym charakter monograficzny. Kompleksowo i zrozumiale ujmuje merytoryczne zagadnienia z zakresu polityki obronnej i wojskowości na przestrzeni 45 lat. Autor demonstruje je na tle zjawisk, jakie towarzyszyły zimnej wojnie i związanemu z nią wyścigowi zbrojeń, którego skutki dotyczyły także Polski.
przedstawia rozwój organizacyjno-techniczny wojsk operacyjnych, pokazując zależności pomiędzy potencjałem bojowym wojska a możliwościami ekonomicznymi państwa i kondycją polskiego przemysłu zbrojeniowego.
W dostępny sposób obrazuje zintegrowany system zarządzania produkcją specjalną, a także wdrażania i eksploatacji uzbrojenia przez użytkowników, pokazując przy tym rolę przemysłowego i wojskowego zaplecza naukowo-badawczego.
Wyjaśnia relacje z RWPG i ze strukturami wojskowymi UW w tych dziedzinach. Pokazuje skalę wydatków Polski na obronę narodową, które istotnie obciążały polskie społeczeństwo, zwłaszcza w okresie największych kryzysów w stosunkach między Wschodem i Zachodem.
Wskazuje na określoną ciągłość historyczną w procesie rozwoju polskiego przemysłu zbrojeniowego i polskiej myśli konstruktorskiej. Przykładem tego jest nawiązanie do budowy Centralnego Okręgu Przemysłowego przed II wojną światową i wkład w odbudowę polskiego przemysłu zbrojeniowego i jego powojenny rozwój profesorów: Janusza Groszkowskiego, Piotra Wilniewczyca i Tadeusza Sołtyka znanych w II RP.
eksponuje osiągnięcia Wojskowej Akademii technicznej, a wśród nich konstrukcje polskich laserów. Odnosi się także do tezy o pracach nad polską bronią termojądrową, którą miał prowadzić zespół uczonych tej politechniki wojskowej pod kierownictwem jej ówczesnego komendanta, generała profesora Sylwestra Kaliskiego.
W zrozumieniu ukazujenej problematyki pomagają liczne i zarazem niebanalne tabele, schematy i zdjęcia. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
