Zbiór pełnych absurdu oraz delikatnego humoru, zarazem efektownych i mrocznych opowiadań jednego z najwybitniejszych pisarzy katalońskich XX wieku. Rzeczywistość Caldersa jest odkształcona jak w malarskich iluzjach optycznych, gdzie przestaje się rozróżniać banalny detal codzienności, profetyczną wizję i kadr z sennego koszmaru.
Prawda bawi się tu z czytelnikiem w chowanego, wywołując na przemian reakcje śmiechu i strachu. Prezentujące się w 25. Rocznicę śmierci Caldersa Kroniki ukrytej prawdy z 1955 roku w tłumaczeniu Anny Sawickiej to pierwsza książka tego autora w Polsce.
