Wolski ten sam, lecz inny aniżeli w pozostałych swoich powieściach, bez obszernej polityki i wątków kryminalnych. A przecież rzecz o młodości, starości, miłości i śmierci wciąga od pierwszy stron. Parę dni, które stary człowiek w roku 2015 życiowo przegrany, może ponownie spędzić w czasach swej młodości i to w chwili, w którym jego życie uległo dramatycznej zmianie – pozwala mu dojrzeć nieznane: prawdę o sobie, swoich kolegach i PRL-u.
Fantastyczna, pełna zjawisk dziwnych i nadprzyrodzonych, wycieczka w późne lata 60, do świata zbuntowanej młodzieży, kabaretów i teatrzyków, wolnej miłości i służby bezpieczeństwa. Od wydawcy: W gorący, letni dzień pisarz Jerzy Mirski jedzie do Szczecina z prelekcją dla Uniwersytetu Trzeciego Wieku.
Awaria samochodu przerywa podróż w Międzyłące, miasteczku, w którym przed laty w wakacje przygotowywał się do występu na festiwalu w Świnoujściu. Odpoczywając w kawiarnianym ogródku, dostrzega ubraną w żółtą sukienkę dziewczynkę, łudząco przypominającą jego mamę z czasów młodości.
Zaintrygowany postanawia za nią pobiec, ale trop urywa się w ciemnej bramie. Zrezygnowany wraca na rynek, gdzie okazuje się, że... Cofnął się w czasie. Jest 22 lipca 1969 roku, a Mirski zyskuje oryginalną okazję, żeby jeszcze raz przeżyć tamto niezwykle lato, tym razem w roli obserwatora.
Czy jego życie to rezultat decyzji, które sam podejmował, czy też następstwo manipulacji osób, których nigdy o to nie podejrzewał? Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
