Pierwszy z przewodników po pałacach i dworach Dolnego Śląska. Obejmuje on sąsiadujące ze sobą gminy Trzebnica i Zawonia. Gminy te posiadają razem prawie 320 km2 powierzchni, z czego niemal dwie trzecie zajmuje pierwsza z nich.
Na omawianym obszarze znajdują się 73 sołectwa oraz należące do nich przysiółki. Do naszych czasów przetrwało w nich 17 pałaców i dworów. Ta niemała liczba na niewielkim obszarze, oznacza siedzibę szlachecką mniej więcej w co czwartej miejscowości.
Po skrupulatnych analizach niemieckich map i źródeł nieprzewidzianie okazało się, że do naszych czasów przetrwała zaledwie połowa rezydencji, a na terenie opisywanych gmin było ich w sumie aż 38 w 36 miejscowościach.
Pierwotnie więc dwór czy pałac zlokalizowany był w co drugiej wiosce. Przedstawia to skalę strat i zaniedbań, które miały miejsce w powiecie trzebnickim po 1945 roku. Na terenie gmin Trzebnica i Zawonia nie ma przeciętniewiecznych zamków czy również renesansowych wieloskrzydłowych dworów.
Niemiecka arystokracja nie podwyższała swych rezydencji na tych ziemiach, stąd też nie powstały budowle na miarę Książa, Bożkowa, Sycowa czy Żmigrodu. Większość dworów i pałaców należała do przeciętniezamożnej szlachty i została ufundowana w XVIII i XIX wieku.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
