Branwell Bronte był z reguły poetą. Miłośnicy rodzeństwa Bronte znający chociażby pobieżnie biografie Charlotte, Branwella, Emily i Anne mogą być zdumieni tym stwierdzeniem. W najróżniejszych leksykonach czytamy przecież, że brat słynnych sióstr to angielski malarz i prozaik, który wspólnie z Charlotte przez kilkanaście lat budujeł sagi o wyimaginowanych królestwach Miasta Szklanego i Angrii - zapowiedź tego, co później, za sprawą Tolkiena i C.S.
Lewisa, zyska miano fantasy. Według świadków i niektórych późniejszych badaczy miał być ponadto prawdziwym autorem powieści Wichrowe Wzgórza, arcydzieła światowej literatury (pośmiertnie przypisanego poprzez Charlotte młodszej siostrze, Emily).
Poezja Branwella Bronte bywa jedynie wzmiankowana. Odnotowywany jest fakt, że był pierwszym z rodzeństwa, który ogłosił swe utwory drukiem. W latach 1841-1846 opublikował osiemnaście wierszy i jeden esej na łamach jorkszyrskich gazet.
Prawie wszystkie publikacje podpisywał pseudonimem Northangerland.
