Trudno wyobrazić sobie Indie starożytne czy współczesne bez dżinizmu, a mimo to pozostaje on nieznany polskiemu czytelnikowi. Początki tej jednej z najstarszych tradycji religijnych i filozoficznych w Indiach, starszej od buddyzmu, sięgają VII–VI w.
p.n.e. Od zarania dżinizm był na ogół systemem etycznym. Takie zasady moralne jak niekrzywdzenie istot żywych czy wegetarianizm, które tak niezwykle kojarzą się nam z Indiami, upowszechniły się dzięki aktywności dżinistów.
Widok na polnej drodze wędrownego ascety w białych szatach z maseczką przysłaniającą usta, żeby nie skrzywdzić żadnego stworzenia, czy szpitale i schroniska dla zwierząt nieodmiennie kojarzą się z tą religią.
Tak lubiana w dobie nowożytnej idea biernego oporu, powszechnie kojarząca się Mahatmą Gandhim, uformowała się pod przemożnym wpływem dżinijskim. Dżinizm wywierał widoczny wpływ na indyjskie życie intelektualne, prądy filozoficzne, sztukę i literaturę i na politykę i gospodarkę.
Niniejsza książka jest pierwszym w języku polskim opracowaniem poświęconym dżinizmowi. Czytelnik odnajdzie w niej próbę wyjaśnienia początków tej religii oraz zarys rozwoju historycznego, z uwzględnieniem czasów najnowszych.
Praca demonstruje też dżinijskie praktyki religijne, rytuały i najważniejsze święta i obfitą literaturę dżinijską.