Doświadczanie rzeczywistości. Na drodze do oświecenia

"Zrozumienie prawdziwej natury ego przyspiesza postęp duchowy. Ono nie jest wrogiem, którego trzeba atakować albo pokonać, nie jest także złem, które należy przezwyciężyć. Każdy z nas ma ego, i ono wcale nie jest nieszablonowe ani jednostkowe. Tym, co naprawdę różni poszczególne osoby, jest stopień zniewolenia programami ego."Skąd wiedzieć czy zmierzamy we właściwym kierunku na drodze osobistego rozwoju? Autor - twórca Mapy stopni Świadomości, który doświadczył wysokich stanów świadomości, wyprowadza nas z dualistycznej percepcji, demaskuje najpowszechniejsze błędy postrzegania i ukryte mechanizmy ego.Z wprowadzenia Autora:Doświadczanie rzeczywistości na drodze do oświecenia to trzeci tom trylogii o ewolucji ludzkiej świadomości, zawierającej obserwacje z naszych badań nad świadomością, jak także wynikające z osobistego doświadczenia. W pierwszej książce, zatytułowanej "Siła czy Moc", w zarysie przedstawiona została realna do zweryfikowania Mapa stopni Świadomości i po raz pierwszy w historii ukazany został sposób, jak odróżnić prawdę od fałszu, tym samym przezwyciężając najpoważniejszą wrodzoną ułomność ludzkiego umysłu. "Siła czy Moc" dotyczyła z reguły poziomów świadomości większości ludzi. Są to stopnie wznoszące się do wysokich zakresów 500, nieraz określanych jako poziom świętych. Druga książka, "Oko w Oko z Jaźnią", dotyczyła poziomów świadomości od 600 do około 850. W całej ludzkiej historii, w wielu tradycjach te stopnie uważano za sferę oświeconych nauczycieli duchowych. Ta książka, trzecia, kończy opis ewolucji ludzkiej świadomości od poziomów 800 do szczytowego jej doświadczenia na poziomie 1000, który historycznie rzecz biorąc określa maksymalny zakres rozwoju ludzkiej świadomości. To jest poziom świadomości mistyków, tutaj prawda pochodzi wyłącznie z doświadczenia radykalnej subiektywności boskiego objawienia.Materiał do tej książki zgromadzony został z wykładów, rozpraw i dialogów z uczniami, gośćmi i poszukiwaczami duchowymi z całego świata, wywodzącymi się z najróżniejszych środowisk duchowych i religijnych, mających świadomość na zróżnicowanym poziomie. Odniesienia do innych duchowych rozpraw albo nauczycieli są stosunkowo nieliczne, ponieważ materiał jest całościowy i wystarczający sam w sobie. To nie jest tekst teologiczny, który zwyczajowo dla celów akademickich gromadzi liczne szczegółowe odniesienia. Zamiast tego, czytelnikowi najczęściej zostawia się odnajdywanie powiązań z literaturą przedmiotu. Dlatego sanskrycka, chrześcijańska czy wedyjska terminologia została ograniczona do absolutnego minimum.