Gajusz Waleriusz Katullus urodził się ok. 87 r. P.n.e. W Weronie i żył mniej więcej lat trzydzieści. Zdaniem krytyków, wyrósł,,ponad poziom <> swoich kolegów sztuką, a ponad poziom całej erotyki antycznej - głębią uczucia" po spotkaniu z siostrą osławionego trybuna Publiusza Klodiusza, Klodią.
Jako kluczowe dla twórczości Katullusa wskazywano także ścigające go nieszczęścia: śmierć brata, zdradę ze strony przyjaciela i bolesny miłosny zawód, jak też brak zainteresowania polityką i lekceważenie dla republikańskich norm społecznych.
W XX wieku mit Katullusa romantyka, dziecka natury tworzącego z porywu serca głęboko emocjonalne wiersze, któremu czasem tylko, niepotrzebnie, zdarzało się zabłądzić w rejony przeintelektualizowanej, quasi-aleksandryjskiej poezji, zastąpiono mitem Katullusa indywidualisty, poety modernistycznego, ceniącego sobie ponad wszystko oryginalność, zbuntowanego przeciw skostniałej tradycji literackiej i zainteresowanego raczej estetyczną aniżeli polityczną stroną życia, dręczonego podobnymi lękami i problemami jak jego dwudziestowieczni czytelnicy.
Kolejne pokolenia badaczy niewątpliwie dołożą do tej konstrukcji swoją własną cegiełkę. Życie Gajusza Waleriusza Katullusa, pierwszego wielkiego (i z zasady dziś, obok Horacego, czytanego) liryka rzymskiego, przypadło na barwne i trudne czasy: wśród współczesnych poety i osób pojawiających się w jego poezji były postacie tak kluczowe dla epoki jak Marek Tuliusz Cyceron, Juliusz Cezar, Gneusz Pompejusz, trybun ludowy Klodiusz Pulcher czy wreszcie Korneliusz Nepos, znany dziś z zasady jako postrach licealistów uczących się łaciny, lecz w swoich czasach renomowany jednocześnie jako pisarz, jak i przenikliwy i inteligentny znawca literatury.
Trudno również dziwić się, że epoka schyłku republiki i zachodzące w niej przemiany stały się obiektem fascynacji historyków i tematem niezliczonej wręcz ilości mniej albo bardziej dostępnych naukowych opracowań.
Stąd także w tym miejscu poświęcimy czasom Katullusa zaledwie kilka zdań tytułem wstępu, zainteresowanego czytelnika odsyłając do powszechnie dostępnych prac, poświęconych tej $4695 kluczowej dla dziejów Rzymu - epoce.Szczyt niedługiej kariery Katullusa przypadł na okres burzliwych zmian w Rzymie.
Kluczowym z całą pewnością wydarzeniem był tu I triumwirat (63 p.n.e.), który symbolicznie zapoczątkował odejście od ustroju republikańskiego i kształtowanie się nowej formy rządów. Pozycja Cezara i Pompejusza w republice stała się dominująca, a ten wzrost potęgi wybitnych wodzów i uwydatniających się jednostek doprowadził także do przemian w sferze mentalności i ideologii.
