Czwarty, dopełniający monumentalny proces poświęcony historii XIX wieku, tom fundamentalnego dzieła brytyjskiego historyka, pozwalający zrozumieć zgubną i zarazem twórczą naturę ostatniego stulecia.
Osobisty i erudycyjny wykład historii od początku I wojny światowej do rozpadu Związku Radzieckiego w roku 1991. Wielowymiarową narrację historyczną wzmacniają wyraziste poglądy autora i perspektywa zarazem świadka jak i uczestnika wydarzeń i szczególny dar syntezy, prezentujący wydarzenia polityczne w związku z przemianami gospodarczymi, rozwój nauki i kultury na tle dziejów postępu cywilizacyjnego, wojen i ludobójstwa.
Całość generuje potoczyście opowiedzianą historię, w której Hobsbawm stawia trudne pytania i udziela nieoczywistych odpowiedzi.,,Takich intelektualistów już nie ma. Hobsbawm zjednywał szerokością horyzontów, wielojęzycznością, erudycją i z reguły niezależnością".
- Józef Pinior Eric Hobsbawm (1917-2012) - brytyjski historyk austriackiego pochodzenia, członek Akademii Brytyjskiej, długoletni wykładowca Birkbeck College na Uniwersytecie Londyńskim. Wybitny badacz historii nowoczesnej, zwłaszcza XIX i XX wieku, teoretyk nacjonalizmu (autor pojęcia,,wynalezionych tradycji"), historyk idei.
Nakładem Wydawnictwa Krytyki Politycznej ukazała się jego książka Jak zmienić świat. Marks i marksizm 1840-2011 (2013), a także trylogia poświęcona historii długiego wieku XIX: Wiek rewolucji, Wiek kapitału i Wiek imperium (2014-2016).
