Zima 1885 roku, podkrakowska wieś. Młodziutka Franciszka rodzi swoje pierwsze dziecko. W porodzie towarzyszy jej przybrana matka, znana w okolicy akuszerka. W tym samym czasie w pobliskim dworze też rodzi się dziecko.
Franciszka zostaje zatrudniona jako jego mamka. Splot okoliczności sprawia,rozpoczyna pomagać okolicznym kobietom w przyjściu na świat ich dzieci, a dzięki niespodziewanemu wsparciu inicjuje naukę w krakowskiej szkole położnych.
Na początku jest zagubiona, ale wkrótce zyskuje pewność siebie. Wraca z Krakowa do rodzinnej wsi bogatsza w wiedzę o rodzeniu, która boleśnie zderza się z wiejską rzeczywistością, biedną i zabobonną. Wciąga ją wir namiętności i pokaźnej historii.
„Akuszerki" to inspirowana autentycznymi zapiskami prababki autorki monumentalna i porywająca opowieść o kobiecie, która obcowała z życiem i śmiercią, kochała, nienawidziła i niosła pomoc o każdej porze dnia i nocy, także w trakcie wojennej zawieruchy.
Sabina Jakubowska od lat jako doula towarzyszy kobietom przy porodach. Z wykształcenia archeolog. Fascynuje ją historia lokalna, której poświęciła także doktorat. Jej debiutancka powieść dla młodzieży otrzymała Nagrodę Główną w konkursie Promotorzy Debiutów.
„Akuszerki" są jej pierwszą powieścią dla dorosłych czytelników. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
