"Podstawowym celem książki jest kompleksowe zbadanie zagadnienia współdziałania organów administracji w postaci zajęcia stanowiska, a także odpowiedzialności za tego rodzaju akty administracyjne.
O ile w doktrynie prawniczej problematyka współdziałania jednostek samorządu terytorialnego o charakterze ustrojowym była przedmiotem licznych opracowań, o tyle współdziałanie materialne w wykorzystywaniu prawa administracyjnego i stanowieniu prawa administracyjnego nie jest zbyt często przedmiotem rozważań. Ostatnie opracowanie monograficzne pochodzi z lat 80. XX w. Zagadnienie to jest jednak szczególnie doniosłe z perspektywą dalszego rozwoju współpracy organów administracji publicznej, ponieważ współcześnie administracja prowadzi coraz bardziej niełatwe i wymagające specjalistycznej wiedzy postępowania. Zauważyć można także tendencje do wypracowywania w praktyce przez organy administracji niesformalizowanych form współdziałania. Jeśli wywołują one skutki wobec podmiotów trzecich, stron postępowań, można się w takim przypadku zastanawiać nad gwarancjami sprawiedliwej procedury administracyjnej.
Konieczność współdziałania organów jest nieunikniona ze względu na podział zadań, cechy i kompetencji pomiędzy organami i ze względu na globalizację i transgraniczność postępowań administracyjnych. Współdziałanie staje się instytucją nie tylko we wnętrzupaństwową, ale także o znaczeniu międzypaństwowym – w ramach organów państw członkowskich UE i państw, a także organów unijnych. Wciąż jednak dużo organów rozstrzygających obawia się współdziałania, bowiem kojarzą to z oddawaniem własnych kompetencji innym organom, za których działanie ponoszą kompletnie odpowiedzialność.
W polskim porządku prawnym wciąż brakuje klarownej koncepcji dla instytucji zajścia stanowiska, a niekonsekwencja prawodawcy nadającego zróżnicowane znaczenia i charakter tożsamym formom współdziałania materialnego powoduje poważne w używaniu tej instytucji. Wpływa to na niekorzystnie na jej efektywność i na niechęć organów do instytucji zajęcia stanowiska, podobnie i stron postępowań, kojarzących współdziałanie z wydłużeniem czasu trwania progresywnania i niewielką jego wydajnością. Nie bez znaczenia pozostają także problemy związane z podjęciem aktu współdziałania."
O ile w doktrynie prawniczej problematyka współdziałania jednostek samorządu terytorialnego o charakterze ustrojowym była przedmiotem licznych opracowań, o tyle współdziałanie materialne w wykorzystywaniu prawa administracyjnego i stanowieniu prawa administracyjnego nie jest zbyt często przedmiotem rozważań. Ostatnie opracowanie monograficzne pochodzi z lat 80. XX w. Zagadnienie to jest jednak szczególnie doniosłe z perspektywą dalszego rozwoju współpracy organów administracji publicznej, ponieważ współcześnie administracja prowadzi coraz bardziej niełatwe i wymagające specjalistycznej wiedzy postępowania. Zauważyć można także tendencje do wypracowywania w praktyce przez organy administracji niesformalizowanych form współdziałania. Jeśli wywołują one skutki wobec podmiotów trzecich, stron postępowań, można się w takim przypadku zastanawiać nad gwarancjami sprawiedliwej procedury administracyjnej.
Konieczność współdziałania organów jest nieunikniona ze względu na podział zadań, cechy i kompetencji pomiędzy organami i ze względu na globalizację i transgraniczność postępowań administracyjnych. Współdziałanie staje się instytucją nie tylko we wnętrzupaństwową, ale także o znaczeniu międzypaństwowym – w ramach organów państw członkowskich UE i państw, a także organów unijnych. Wciąż jednak dużo organów rozstrzygających obawia się współdziałania, bowiem kojarzą to z oddawaniem własnych kompetencji innym organom, za których działanie ponoszą kompletnie odpowiedzialność.
W polskim porządku prawnym wciąż brakuje klarownej koncepcji dla instytucji zajścia stanowiska, a niekonsekwencja prawodawcy nadającego zróżnicowane znaczenia i charakter tożsamym formom współdziałania materialnego powoduje poważne w używaniu tej instytucji. Wpływa to na niekorzystnie na jej efektywność i na niechęć organów do instytucji zajęcia stanowiska, podobnie i stron postępowań, kojarzących współdziałanie z wydłużeniem czasu trwania progresywnania i niewielką jego wydajnością. Nie bez znaczenia pozostają także problemy związane z podjęciem aktu współdziałania."
