Porywająco napisany tom wspomnień doskonałego etnografa, historyka kultury, pisarza, tłumacza literatury słowackiej i czeskiej jest swojego typu portretem pokolenia Polaków żyjących w Polsce powojennej, lecz osadzonych tradycją rodzinną i cywilizacyjną w czasach przed II wojną światową.
Dzieje krewnych, wśród których było wielu polityków, wojskowych, właścicieli ziemskich i licznych przyjaciół i znajomych obrazują losy odchodzącej w przeszłość klasy ziemian i starania ich dzieci i wnuków, aby ułożyć sobie życie w nowych realiach politycznych Polski powojennej.
mnogość opisów, dystans do siebie samego jako bohatera przytaczanych zdarzeń, odnajdowanie humorystycznych stron życia w ciężkich czasach, serdeczna sympatia dla niepozbawionych wad i dziwactw opisywanych postaci powodują, że książkę czyta się jednym tchem.
