Orzecznictwo niemieckiego Federalnego Trybunału Konstytucyjnego odgrywa pokaźną rolę w kształtowaniu percepcji prawa wspólnotowego (a obecnie unijnego) w sferze wewnętrznej państw członkowskich UE. Miało ono znaczący wpływ na rozwój ochrony praw podstawowych jako zasad ogólnych prawa wspólnotowego (obecnie unijnego) w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości.
Zarazem niemiecki Federalny Trybunał Konstytucyjny rozwijał wzorce konstytucyjne badania wspólnotowego (aktualnie unijnego) prawa pochodnego i precyzował granice powierzania poprzez RFN „praw zwierzchnich” na rzecz Wspólnot Europejskich (aktualnie na rzecz Unii Europejskiej).
Co najmniej od znanego wyroku z 12 października 1993 r. W sprawie Traktatu z Maastricht, Trybunał ten zaczął zwracać szczególną uwagę na kwestie demokratycznej legitymacji cyklu integracji europejskiej, zwłaszcza przez zapewnienie słusznej roli parlamentu narodowego (Bundestagu) w kreowaniu stanowiska RFN reprezentowanego poprzez egzekutywę (Rząd Federalny) na szczeblu unijnym.
W niniejszej książce analizie poddano proces orzeczeń FTK dotyczący działań podejmowanych na rzecz sanacji i konsolidacji strefy euro. Są to orzeczenia niezmiernie wyraźne, nakierowane są one bowiem – z jednej strony – na dalsze umocnienie roli parlamentu narodowego w sprawach unijnych (w tym przypadku – dotyczących strefy euro), z drugiej zaś strony – precyzują granice konstytucyjnoprawne reformowania UE przy pomocy umów międzynarodowych zawieranych poza systemem instytucjonalno- prawnym Unii.
