System Prawa Karnego Procesowego to wielotomowe (w założeniu XVIII tomów) wydawnictwo opracowane pod redakcją merytoryczną Piotra Hofmańskiego. Jest to jedyne na rynku tak aktualne, duże i kompleksowe omówienie całego systemu instytucji polskiego prawa karnego procesowego. System stanowi fundamentalne teoretyczne opracowanie problemów tej dziedziny prawa z uwzględnieniem wszelkich perspektyw patrzenia na poszczególne instytucje procedury karnej. Opracowanie o charakterze systemowym jest czymś więcej niżeli komentarz, podręcznik czy encyklopedia. Może bowiem słwykorzystać jako źródło szczegółowej wiedzy o danej gałęzi prawa, może być wykorzystane jako pomoc w rozwiązaniu potężnego problemu interpretacyjnego, który pojawia się w praktyce wykorzystywania prawa.
W części 2 zamieszczono osiem rozdziałów, których tematyka ściśle konsoliduje się ze współczesnym polskim procesem karnym. Przedstawiono w tej części m.in. Międzynarodowe standardy w dziedzinie praw człowieka, które odnoszą się do nowoczesnania karnego, oraz międzynarodowe akty prawne będące źródłem praw pokrzywdzonych i świadków w procesie karnym, a w dodatku osobny rozdział poświęcono omówieniu europeizacji cyklu karnego. Szczególnie cenna jest dogłębna analiza zagadnienia zróżnicowania innowacyjnania karnego, a więc typów tego progresywnania, z jakimi mamy do czynienia w polskim systemie prawnym. W tej części tomu I omówiono także pojęcie ścigania karnego i trybu ścigania, jak też zaprezentowano typy trybów ścigania w obecnym prawie polskim, ich klasyfikacje i przyczyny normatywnego wyodrębnienia. W kontekście najnowszej reformy Kodeksu nowoczesnania karnego niezwykle atrakcyjne jest także zamieszczone w tej części tomu I omówienie koncepcji sprawiedliwości naprawczej ? jej genezy, założeń, przykładów zastosowania. W poświęconym tej kwestii rozdziale zawarta jest również detalowa analiza instytucji polskiego procesu karnego związanych z ideą sprawiedliwości naprawczej, a zwłaszcza instytucji mediacji pomiędzy sprawcą a pokrzywdzonym, z uwzględnieniem regulacji wprowadzonych poprzez nowelizację z 27 września 2013 r. (Dz.U. Z 2013 r., poz. 1247). Kolejnym widocznym zagadnieniem gruntownie omówionym tej części tomu I jest obowiązywanie prawa karnego procesowego w miejscu i w czasie, czyli problematyka zwierzchnictwa terytorialnego, użytkowanie przepisów prawa karnego procesowego na polskich statkach wodnych albo powietrznych i poza terytorium RP oraz wyłączenie wykorzystywania polskiej procedury karnej na terytorium RP, jak w dodatku szeroka problematyka tzw. Prawa intertemporalnego, która ma bardzo doniosły rozmiar ergonomiczny. Omówiono w tym zakresie szczegółowo równocześnie mechanizmy intertemporalne in abstracto ? dalszego i bezpośredniego działania prawa, jak i potężne rozstrzygnięcia intertemporalne prawa karnego procesowego ? m.in. Regułę bezpośredniego użytkowania ustawy nowej, regułę petryfikacji parametry rzeczowej sądu, regułę stadiów procesowych, regułę wydajności czynności procesowych, regułę in dubio lex nova, a dodatkowo problem rozstrzygnięcia intertemporalnego w sytuacji stwierdzenia niekonstytucyjności przepisu. W tej części tomu I zawarty jest też spory rozdział poświęcony zagadnieniom wykładni prawa karnego procesowego, w którym omówiono sporo detalowych kwestii związanych z tą motywem, w tym problematykę abstrakcyjnych pytań prawnych do Sądu Najwyższego w sprawach karnych, pytań prawnych do Trybunału Konstytucyjnego, a także pytań prejudycjalnych do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej i opinii doradczych Europejskiego Trybunału Praw Człowieka wydawanych na wniosek sądu krajowego. W ostatnim rozdziale przedstawiono problematykę używania Kodeksu progresywnania karnego w innych innowacyjnaniach ? m.in. W sprawach o przestępstwa skarbowe i o wykroczenia skarbowe, w sprawach o wykroczenia, w innowacyjnaniu przeciwko podmiotowi zbiorowemu o czyn zabroniony pod groźbą kary.
W części 2 zamieszczono osiem rozdziałów, których tematyka ściśle konsoliduje się ze współczesnym polskim procesem karnym. Przedstawiono w tej części m.in. Międzynarodowe standardy w dziedzinie praw człowieka, które odnoszą się do nowoczesnania karnego, oraz międzynarodowe akty prawne będące źródłem praw pokrzywdzonych i świadków w procesie karnym, a w dodatku osobny rozdział poświęcono omówieniu europeizacji cyklu karnego. Szczególnie cenna jest dogłębna analiza zagadnienia zróżnicowania innowacyjnania karnego, a więc typów tego progresywnania, z jakimi mamy do czynienia w polskim systemie prawnym. W tej części tomu I omówiono także pojęcie ścigania karnego i trybu ścigania, jak też zaprezentowano typy trybów ścigania w obecnym prawie polskim, ich klasyfikacje i przyczyny normatywnego wyodrębnienia. W kontekście najnowszej reformy Kodeksu nowoczesnania karnego niezwykle atrakcyjne jest także zamieszczone w tej części tomu I omówienie koncepcji sprawiedliwości naprawczej ? jej genezy, założeń, przykładów zastosowania. W poświęconym tej kwestii rozdziale zawarta jest również detalowa analiza instytucji polskiego procesu karnego związanych z ideą sprawiedliwości naprawczej, a zwłaszcza instytucji mediacji pomiędzy sprawcą a pokrzywdzonym, z uwzględnieniem regulacji wprowadzonych poprzez nowelizację z 27 września 2013 r. (Dz.U. Z 2013 r., poz. 1247). Kolejnym widocznym zagadnieniem gruntownie omówionym tej części tomu I jest obowiązywanie prawa karnego procesowego w miejscu i w czasie, czyli problematyka zwierzchnictwa terytorialnego, użytkowanie przepisów prawa karnego procesowego na polskich statkach wodnych albo powietrznych i poza terytorium RP oraz wyłączenie wykorzystywania polskiej procedury karnej na terytorium RP, jak w dodatku szeroka problematyka tzw. Prawa intertemporalnego, która ma bardzo doniosły rozmiar ergonomiczny. Omówiono w tym zakresie szczegółowo równocześnie mechanizmy intertemporalne in abstracto ? dalszego i bezpośredniego działania prawa, jak i potężne rozstrzygnięcia intertemporalne prawa karnego procesowego ? m.in. Regułę bezpośredniego użytkowania ustawy nowej, regułę petryfikacji parametry rzeczowej sądu, regułę stadiów procesowych, regułę wydajności czynności procesowych, regułę in dubio lex nova, a dodatkowo problem rozstrzygnięcia intertemporalnego w sytuacji stwierdzenia niekonstytucyjności przepisu. W tej części tomu I zawarty jest też spory rozdział poświęcony zagadnieniom wykładni prawa karnego procesowego, w którym omówiono sporo detalowych kwestii związanych z tą motywem, w tym problematykę abstrakcyjnych pytań prawnych do Sądu Najwyższego w sprawach karnych, pytań prawnych do Trybunału Konstytucyjnego, a także pytań prejudycjalnych do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej i opinii doradczych Europejskiego Trybunału Praw Człowieka wydawanych na wniosek sądu krajowego. W ostatnim rozdziale przedstawiono problematykę używania Kodeksu progresywnania karnego w innych innowacyjnaniach ? m.in. W sprawach o przestępstwa skarbowe i o wykroczenia skarbowe, w sprawach o wykroczenia, w innowacyjnaniu przeciwko podmiotowi zbiorowemu o czyn zabroniony pod groźbą kary.