To jest tajemnica Romy Ligockiej: jej książki pisane są za każdym razem nad wyraz osobiście i emocjonalnie. Stąd ich siła i wyjątkowa więź z czytelnikami. Pisarka przygląda się światu, który ją otacza, opowiada nam swoje życie – zawsze trochę inaczej, za każdym razem z innej perspektywy.
Refleksyjnie, dojrzale, z łagodnym poczuciem humoru. Najnowsza książka jest może bardziej emocjonalna niż inne. Jej sercem jest bowiem opowieść autorki o tym, jak stara się pomóc bliskiej osobie w najważniejszych, pełnych bólu chwilach – w zmaganiu się z chorobą.
Diagnoza brzmi: nowotwór. Roma Ligocka postanawia towarzyszyć choremu przyjacielowi i razem z nim walczyć o każdy kolejny dzień. Dwanaście miesięcy. Szpitalne korytarze. Codzienność choroby. Chwile nadziei i momenty rozpaczy.
Jak oswoić pustkę po stracie bliskich? Jak wrócić do siebie? Skąd wziąć siłę? Roma Ligocka nie szuka prostych odpowiedzi, ale robi wszystko, aby wesprzeć czytelnika, dać nadzieję. Opowiada także o zwyczajnych spotkaniach, wzruszeniach, o miłości także.
Dzieli się z nami swym podziwem nad urodą codzienności i głęboką radością z każdego dobrego dnia. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
