Listy zostawione poprzez św. Pawła, są pismami okazjonalnymi – to nie traktaty teologiczne, lecz odpowiedzi na potężne sytuacje, a więc prawdziwe listy, wzorowane na formularzu powszechnie wówczas przyjętym. Nie są to ani,,listy” wyłącznie prywatne, ani też..epistoły” wyłącznie literackie, ale słowo, które Paweł kieruje do solidnych czytelników: Rzymian, Koryntian, Hebrajczyków itd. Czyli do wszystkich wiernych Chrystusa. Za tymi słowami zawsze stoi głoszenie żywego słowa. Są one nieskończenie cenne, tym bardziej że ich zasobność i mnogość pozwalają nam znaleźć istotę Pawłowego orędzia. Napisane przy zróżnicowanych okazjach i do rozmaitych odbiorców zawierają tę samą znaczącą doktrynę, skoncentrowaną na Chrystusie ukrzyżowanym i zmartwychwstałym, lecz którą adoptuje się, rozwija ubogaca w ciągu życia w pełni oddanego wszystkim...
Do kanonu NT weszło również siedem listów, nie będących listami św. Pawła. Są to: jeden list św. Jakuba, jeden list św. Judy, dwa listy św. Piotra, trzy św. Jana. Ich starożytna nazwa,,katolickie”, łączy się z faktem, że większość z nich nie adresowano ani do wspólnot, ani też do poszczególnych osób, ale skierowano ogólnie do chrześcijan.