Twórczość Forresta Gandera, poety, prozaika, tłumacza, eseisty, łączy w sobie erudycję i wiedzę naukową - Gander ma wykształcenie geologiczne - z nieskrępowaną inwencją językową i odważną, empatyczną wyobraźnią.
Gander wypracowuje rewolucyjny model ekopoetyki, praktykując poezję tak, jak praktykuje się medytację. Poezja jest dla niego sposobem na słuchanie świata, zarówno ludzkiego, jak i nie-ludzkiego. Wiersze Gandera, odwołujące się często do pozaeuropejskich tradycji poetyckich, na przykład japońskiego haibunu czy literatury sangam z południowych Indii, poszukują nowych metafor i nowych form wiedzy.
W centrum zainteresowania stawiając krajobraz, artykułują nową, nieantropocentryczną ontologię.,,Bądź blisko" to książka kontynuująca wcześniejsze poszukiwania autora,,Science and the Steepleflower" (1998), ale i unikatowa.
Do troski o świat dołącza się tu dramat osobistej utraty (po nagłej śmierci żony, także wybitnej poetki, C. D. Wright). Tytułowy imperatyw -,,bądź blisko" - to zwięzłe podsumowanie ganderowskiej,,ars poetica".
Poezja, która słucha, jest blisko, obok, razem z drugą istotą. Poezja nie opisuje, nie kolonizuje, nie nazywa, ale z chwili na chwilę towarzyszy światu w niekończącym się procesie powstawania i rozpadu.
Ale czy da się być blisko kogoś, kto nagle odszedł$492 Oto główne pytanie tomiku, który choćby nie próbuje niwelować straty. Bohater tych wierszy wchodzi w,,ciemną noc duszy" z szeroko otwartymi oczami, żeby relacjonować bolesny proces ponownego składania własnej podmiotowości, przy czym ból i żałoba już na zawsze stają się częścią jego tożsamości, podobnie jak ruiny kapitalocenu, na którym życie mimo wszystko trwa i walczy o przetrwanie, muszą być częścią naszego świata.,,Polityczność zaczyna się od intymności" - głosi motto tego nagrodzonego Pulitzerem tomiku.
Mistrzostwo poezji Gandera polega między innymi na tym, iż intymna opowieść o śmierci ukochanej kobiety staje się jednocześnie opowieścią o współczesnym potłuczonym świecie. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
