Książka niniejsza demonstruje pisarza z innej, dotychczas niedużo znanej strony. Jest ona zbiorem krótkich form literackich – utworów dotychczas niepublikowanych, odnalezionych w archiwum Piaseckiego bądź rozproszonych w prasie emigracyjnej.
Opowiadania te ukazują okupacyjną rzeczywistość na Kresach Wschodnich (np. „Strzęp legendy", „Wyrok śmierci"), doświadczenia emigracyjne (np. „Kombinator", „Trzy portrety") albo niosą przesłanie uniwersalne (np.
„Serce", „Ptaszek"). Osobny trend tworzą teksty o wyraźnej intencji satyrycznej i charakterze politycznym (np. „Wowa Pierwszy", „Kameleony"; do nich należy także jedyny utwór teatralny Piaseckiego – „Największy balon świata").
Tom posiada także międzywojenną „Cegłę" – tekst, którego pomysł fabularny autor rozwinął później do wymiarów powieści w „Siedmiu pigułkach Lucyfera", i „Upadek wieży Babel" – fragment trzeciej części nieukończonego cyklu powieściowego, rozpoczętego w „Człowieku przemienionym w wilka", a kontynuowanego w „Dla honoru organizacji".
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.