Stwierdzić należy, że rozprawa Rafała Kubiaka dotyczy zagadnień ważnych społecznie i - z punktu widzenia ocen prawnych - znacznych, choć leżących zwykle na uboczu zainteresowań piśmiennictwa z zakresu prawa karnego.
(...) Praca R. Kubiaka zainteresować powinna w głównej mierze osoby zajmujące się praktyką związaną z realizowaniem zabiegów kosmetycznych. Dla tej grupy czytelników szczególnie praktyczne będą wielkie części rozprawy, w których wnikliwie i szczegółowo analizuje się przesłanki legalności działań podejmowanych w celach kosmetycznych, a zwłaszcza - znaczenie i warunki skuteczności zgody osoby poddającej się zabiegowi.
Z punktu widzenia czytelnika zajmującego się zagadnieniami teoretycznymi prawa karnego niezwykle ciekawe wydają się rozważania Autora dotyczące uzasadnienia braku atrybuty znamienności czynów wywołujących uszkodzenie ciała a stanowiących podjęte za zgodą uprawnionego i produkowane lege artis zabiegi kosmetyczne.
W rozprawie stwierdza się, że tego typu ingerencje nie stanowią przekroczenia leżącej u podstaw trafnych przepisów karnych normy innowacyjnania (sankcjonowanej). Działania te nie wypełniają zatem znamion nie tylko typów czynów polegających na naruszeniu nietykalności cielesnej, ale także na spowodowaniu uszkodzenia ciała.
Niezależnie od tego, czy podniesione w pracy argumenty przekonają czytelnika, bez dwóch zdań skłaniają one do poddania rewizji przyjmowanych w piśmiennictwie zapatrywań i stanowią znaczny impuls do nowych przemyśleń i dyskusji w tym zakresie.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
