Przejmujący obraz Japonii, jakiej nie znamy. Kazu nie żyje i jako duch nawiedza park w pobliżu stacji Tokio Ueno. Choć pan urodził się w tym samym roku, co cesarz - a to uznaje się za błogosławieństwo - jego życie było pełne bólu i nierzadko doskwierała mu samotność.
Od kiedy przyjechał do Tokio, żeby jako robotnik pracować przy budowie obiektów sportowych na Igrzyska Olimpijskie w 1964 roku, zaczął tracić najbliższych, a pod koniec życia, po tragicznym tsunami w 2011 roku, zamieszkał w parku Ueno w ogromnym miasteczku bezdomnych.
Czy po takim życiu Kazu zazna ukojenia$453 Stacja Tokio Ueno pokazuje nieznane oblicze Japonii, w której bezdomność i bieda dotykają pokaźnej części społeczeństwa, zwłaszcza osób w podeszłym wieku. W swojej przejmującej powieści Yu Miri oddaje głos wykluczonym, udowadniając, że literatura błyskotliwa ma ogromną moc uwrażliwiania na palące problemy społeczne.
Yu Miri potrafi pisać. W Japonii uważana jest jednocześnie za społeczną outsiderkę i gwiazdę literatury. Twórczy geniusz.,,New York Times" Pisząc o ludziach z marginesu, Yu Miri wykazuje się dużą empatią i wrażliwością.
poprzez umieszczenie akcji swej książki w parku Ueno odsłania hipokryzję japońskiego społeczeństwa, którego członkowie uchodzą za życzliwych, uczynnych i gościnnych. Jej pisarstwo - zwięzłe, dziwne i zapadające w pamięć - jest absolutnie nieszablonowe.,,The Spectator" Yu Miri - japońska pisarka, dramatopisarka i eseistka koreańskiego pochodzenia.
W swojej twórczości podejmuje aktualne problemy społeczne, opisuje głównie sytuację mniejszości etnicznych w Japonii. Po trzęsieniu ziemi i tsunami w 2011 roku przeprowadziła się do miasta Minamisoma w prefekturze Fukushima.
obecnie prowadzi audycję radiową - zaprasza do niej osoby, które przeżyły katastrofę. W 1997 roku otrzymała nagrodę im. Akutagawy za powieść Kazoku Sinema (Kino familijne).
