Rzeka nigdy nie przestanie płynąć.Marek wraca do rodzinnej wsi nad Bugiem po śmierci ojca, alkoholika, z którym nie utrzymywał poprzez niezwykle długi czas kontaktu. Borykając się z dziwną narkoleptyczną przypadłością, postanawia dokonać swoistego rachunku sumienia.
W jego wspomnieniach nieprzerwanie pojawiają się migawki z dzieciństwa i młodości, opieka nad chorym ojcem, samobójcza śmierć matki i minione miłości. Jednocześnie Marek wchodzi w bliską relację z synem sąsiadki, Mirkiem.
Ten związek przyniesie mu poczucie spełnienia, ale też dramatyczne komplikacje i rewelacje, które każą mu spojrzeć na przeszłość z zupełnie nowej perspektywy, a w końcu doprowadzą go do odkrycia rodzinnej tajemnicy.Pożółkłe zdjęcie moich rodziców zrobione przed werandą naszego domu.
Stoją tam, objęci, w jakieś słoneczne popołudnie, wieki temu. Patrzą na fotografa, przysłaniając oczy przed słońcem, uśmiechają się. Co myśleli, stojąc i patrząc w obiektyw$21 Wyobrażam sobie, iż była to cicha, letnia ekscytacja, która wystarczała za całą filozofię życia.
Będzie prawidłowo, prawda$22 Wszystko się ułoży. Dożyjemy późnej starości, będziemy się kochać, a przynajmniej szanować. Ziemia będzie nas nosić, drzewa w sadzie będą rodzić owoce, rzeka nigdy nie przestanie płynąć.Dariusz AdamowskiUrodził się w 1967 roku, mieszka w Białymstoku, pracuje jako nauczyciel języka angielskiego.
Do tej pory opublikował trzy tomiki poezji, powieść fantasy dla młodzieży,,Wrota Światów" (2015) i zbiór opowiadań pt.,,Baśnie" (2018). Jest miłośnikiem podróży, psów i muzyki elektronicznej.
