Treści przedstawione w opracowaniu dotyczą balistyki wewnętrznej, która wykorzystuje podstawowe prawa termodynamiki i mechaniki płynów. Specyfika zjawiska strzału wymaga jednak stosownego dostosowania tych praw ze względu na dynamikę strzału.
Problemy te zostały przedstawione w rozdziale pierwszym omawiającym wybrane komponenty teorii bilansów i drugim pokazującym modelowanie matematyczne zjawisk fizycznych balistyki wewnętrznej. Badaniem zjawiska strzału, czyli prędkiej konwersji energii chemicznej ładunku prochowego na energię grzejną gazowych produktów spalania, a następnie zamianę jej na energię kinetyczną pocisku w przewodzie lufy i innych ruchomych części układu miotającego, zajmują się dwa działy balistyki wewnętrznej pirostatyka i pirodynamika.
aczkolwiek metody pirostatyki używane są w głównej mierze do określania własności fizykochemicznych i balistycznych tworzyw wybuchowych miotających (prochów), co zostało przedstawione w rozdziale trzecim.
W rozdziale czwartym omówiono zadania pirodynamiki, która opisuje główną fazę zjawiska strzału. Dla przyjętego balistycznego modelu lufowego układu miotającego sformułowano balistyczne równania bilansowe zasobu masy, pędu i energii łącznej mieszaniny gazowo-prochowej we współrzędnych Eulera oraz Lagrange'a.
W rozdziale piątym do równań bilansowych załączono równania fenomenologiczne balistyki wewnętrznej i termodynamiki, stwarzając zamknięty układ piętnastu równań różniczkowych, opisujących proces zjawiska strzału w klasycznej broni lufowej.
W rozdziale szóstym rozpisano równania balistyki wewnętrznej na cztery fazy zjawiska strzału występujące w tradycyjnej broni lufowej. Metodę rozwiązania układu równań różniczkowych balistyki wewnętrznej oraz kształt działania programu numerycznego BalWew-ZW napisanego w języku programowania obiektowego Delphi 7, całkującego układy równań różniczkowych, omówiono w rozdziale siódmym.
W rozdziale ósmym przedstawiono wyniki symulacji cyfrowej rozwiązania problemu głównego balistyki wewnętrznej, czyli określenia w funkcji czasu między innymi takich wielkości, jak: ciśnienia całkowite, statyczne na dnie pocisku, przeciętne statyczne między dnem pocisku a dnem komory nabojowej, a także dynamiczne, temperaturę GPS, prędkość, a także drogę dna pocisku w lufie dla dwu rodzajów układów lufowych, a mianowicie armat i broni strzeleckiej.
W rozdziale dziewiątym wspomniano o istnieniu metod analitycznych, plastikowych katalogów balistycznych, a także empirycznych rozwiązania problemu głównego balistyki wewnętrznej i ich realnego znaczenia w dobie nowoczesnych elektronicznych technik obliczeniowych, umożliwiających posługiwanie się wydajnymi metodami bezpośredniego całkowania numerycznego układów równań różniczkowych.
Z metod empirycznych wybrano i przedstawiono metodę Leduca rozwiązania, a także metodę Muraoure'a wyznaczania strat ciepła w bombie manometrycznej. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
