'Pergamonia' to jedna spora rozmowa człowieka z człowiekiem. Rozmowa, w której chodzi o prawdziwe odczucia, a nie wydumane nazwy doznać; o żywe prawdy, a nie martwe formułki, bez wewnętrznej treści.
To rozmowa, w której człowiek słucha i słyszy człowieka; jest słuchany i słyszany. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.