Prawda nas wyzwoli

„Najlepiej modli się ten, kto uczciwie żyje" – przysłowie angielskie "Ewo, Twoja inicjatywa doskonała, temat rewelacyjny, dialog konieczny, choć spóźniony od wieluset lat. Wstęp odważny – tak trzymaj dalej. Ze smutkiem i obawą jednak konstatuję, że w otoczeniu wszechobecnego ciemnogrodu i światopoglądowego ugoru nie wyszukasz licznych czytelników ani interlokutorów. Tym bardziej pisz i wydawaj bez wahania. Niech takie krople drążą skałę wielowiekowej kołtunerii. Życzę psychicznej wytrwałości w Twojej pracy, co może nie być nietrudne ze względu na ambitnie wybrany temat i Twoje osobiste emocjonalne zaangażowanie" – Ryszard Bober, lekarz neurochirurg. Część polityków i „ludzi Kościoła" cynicznie wykorzystuje i manifestuje swoją wiarę w Boga i przynależność do Kościoła katolickiego, traktując to jako swoisty sposób na życie, a czasem odwracając uwagę od swojej prawdziwej osobowości. Udają „prawdziwych katolików" z powodu np. Pieniędzy i chęci zrobienia kariery zawodowej, a w przypadku księży w celu ukrycia np. Homoseksualizmu, skłonności pedofilskich czy po prostu zapewnienia sobie usystematyzowanego, komfortowego życia duchownego. Kościół katolicki w naszym kraju razem z rządzącymi działa jak system naczyń połączonych. Obecnie mamy do czynienia raczej z towarzystwem wzajemnej adoracji ukształtowanym na podłożu korupcji biznesowej, w obrębie którego trudno oddzielić ziarno od plew. Czy premier naszego rządu, wypowiadający słowa o chrystianizowaniu Europy, mówi je jako prywatna osoba, którą łączą biznesowe transakcje z Kościołem, czy może jako szef rządu, który myśli już o następnych wyborach? Wyjątkowo cyniczny obrazek zobaczyłam w telewizji, kiedy to prezydent Duda odwiedza leżącego w szpitalu młodego księdza chorego na raka. Robi sobie z nim fotografie i modli się w świetle kamer przy jego łóżku. Bez kamer widocznie modlitwa nie działa! Powyższy opis pochodzi od wydawcy.