W książce podjęto ważny problem projektowania badań społeczno-ekonomicznych. Skoncentrowano się na zagadnieniu planowania i organizacji badań empirycznych. Niepowtarzalną cechą jest rozpoczęcie rozważań od paradygmatu teoretycznego leżącego u podstaw sformułowanych celów badania, tez i hipotez, a przez to będącego kryterium wyboru narzędzi badawczych.Celem pracy jest prezentacja całościowo cyklu badawczego, a także scharakteryzowanie metod realizacji badań empirycznych stosowanych w obszarze badań społeczno-ekonomicznych, poczynając od zbudowania modelu konceptualnego na podstawie sformułowanych pytań i hipotez badawczych, a następnie ukazanie metod transformacji hipotez badawczych w hipotezy statystyczne, zasad skalowania pojęć, a także zorganizowania narzędzia pomiaru i samego pomiaru w terenie, z doborem próby, kontrolą pomiaru i sprawdzeniem spójności wytworzonej w wyniku pomiaru bazy informacji włącznie.proces projektowania badania empirycznego podzielono na 2 fazy: fazę konceptualizacji i fazę realizacji.
Kluczowy jest proces konceptualizacji, gdzie kreuje się model precyzujący sposób rozumienia rzeczywistości poprzez badacza, a na tej podstawie zostają sformułowane hipotezy badawcze. Model konceptualny wymaga zdefiniowania wszelkich pojęć i relacji, co determinuje sposób, w jaki pojęcia i relacje między nimi będą podlegać pomiarowi.W publikacji, obok prezentacji zasad prowadzenia badania naukowego, przytoczono jako przykłady sposoby nowoczesnania, które miały miejsce w wielu badaniach społeczno-ekonomicznych, jako studium przypadków, pozwalające przybliżyć czytelnikowi realia cyklu badawczego i uświadomić, jak przebiegają poszczególne fazy badań empirycznych, których naukowość nie budzi wątpliwości.
Książkę grupy autorek ze Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie oceniam jako ważną i ciekawą. Odnosi się bowiem do aktualnych problemów, ważnych z naukowego, politycznego i społecznego punktu widzenia.
(Z recenzji dr. Hab.
