Powieść jednego z najważniejszych francuskich twórców eksperymentalnych ukazuje się w osiemdziesiątą rocznicę pierwszego wydania. To książka o nieprzychylnym czasie I wojny i o człowieku, który próbuje istnieć mimo nieszczęść, śmierci, a także własnej pogardy wobec rzeczywistości.
Queneau – literacki rewolucjonista, współtwórca grupy OuLiPo i jeden z ojców postmodernizmu – prowadzi czytelników poprzez wojenną zawieruchę z dala od patosu, za to z wielkim ładunkiem absurdu, dowcipu, a także intertekstualnych aluzji.
Lekturę ubogaca doskonały przekład Hanny Igalson-Tygielskiej. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
