1. Historia i model teoretyczny 15
1.1. Od przeciętniewiecza do industrializacji 15
1.2. Model teoretyczny 26
2. Rola edukacji i nauki w procesie państwotwórczym 37
2.1. Edukacja w procesach państwotwórczych.
Idee polityczne i teorie społeczne 41
2.2. Dzieje państwowych systemów edukacyjnych.
Od reformacji do nowoczesności 51
2.3. Przykłady użycia edukacji
i nauki w procesach państwotwórczych 71
2.4. Podsumowanie 95
3. Kapitał ludzki i wiedza z perspektywy teorii ekonomicznych 103
3.1. Kapitał ludzki i postęp technologiczny a wzrost gospodarczy 105
3.2. Kontrowersje wokół rekomendacji dla polityki państwa
w dziedzinie edukacji i nauki. Rynek i państwo 114
3.3. Krajowe systemy innowacji i przewagi konkurencyjne 122
3.4. Zróżnicowanie sposobów organizacji kształcenia
według typów gospodarek 140
3.5. Wiedza w epoce trzeciej rewolucji przemysłowej 142
3.6. Edukacja i wiedza a globalne łańcuchy wartości 148
3.7. Krytycy urynkowienia wiedzy i umiejętności 152
3.8. Podsumowanie 156
4. Międzynarodowy bilans sił i strategie państw 160
4.1. Międzynarodowy bilans sił w dziedzinie edukacji i nauki 161
4.2. Studia przypadków. Polityka wybranych państw
w zakresie edukacji, nauki i innowacji 189
4.3. Podsumowanie 219
5. Czynniki strukturalne: governance.
Instytucje, normy, reżimy transnarodowe 226
5.1. Reżimy transnarodowe jako poziom governance 228
5.2. Rola międzykrajowych porównań:
rządzenie poprzez dane (governance żeby numbers) 236
5.3. Badanie PISA jako przykład reżimu transnarodowego 240
5.4. Badanie PISA a polityka państw 245
5.5. Podsumowanie 260
Zakończenie 264
Bibliografia 269
Indeks nazwisk 288