Powieść Jerzego Krzysztonia "Wielbłąd na stepie" należy do kanonu polskiej literatury współczesnej. Opisuje losy rodzin, które w wyniku agresji sowieckiej na Polskę w 1939 roku zostały przymusowo deportowane do Kazachstanu.
Powieść oparta jest na motywach autobiograficznych. Jako kilkunastoletni chłopak, autor wraz ze swoją rodziną przeżył zesłanie w głąb stalinowskiej Rosji, skąd po kilku latach grupce Polaków udało się wydostać z armią Andersa.
Spisane w pamięci młodzieńcze doświadczenia Jerzego Krzysztonia zaowocowały bezcennym świadectwem o niełatwym, ale i pasjonującym losie, jaki przypadł w udziale wielu Polakom. Niezwykłą wartością powieści jest przedstawienie dramatycznej deportacji oczami nastolatka ogarniętego duchem sporej życiowej przygody.
Tułaczka, walka o przetrwanie na wrogiej i niegościnnej ziemi, przymusowa rosyjska szkoła, kontakty z nieufną ludnością Kazachstanu i Uzbekistanu, odwaga i ciężka dola najbliższych, wszystko to opisane jest jak fascynująca inicjacyjna podróż.
"Wielbłąd na stepie" został po raz pierwszy wydany w 1978 roku po wielu latach zmagań autora z cenzurą w komunistycznej Polsce. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
