Kiedy Izmir zwany był wciąż Smyrną… Piękno zaginionego miasta i jego kultury ukazane poprzez losy kilku rodzin: lewantyńskiej, greckiej, tureckiej i ormiańskiej. Pewnego wrześniowego wieczoru 1905 roku w starożytnym mieście Smyrna oszołomiona opium kobieta rodzi córkę Szeherezadę.
W tym czasie do portu przybywa zuchwały indyjski szpieg z tajną misją Imperium Brytyjskiego. Daje się oczarować miastu, jego złocistym iglicom minaretów, unoszącemu się zapachowi fig i jaworów, a także rozlegającym się krzykom ulicznych straganiarzy.
Po siedemnastu latach opuści Smyrnę, trawioną poprzez płomienie, w oparach dymu i nafty. We wrześniu 1922 roku Szeherezada zostaje uratowana z pokaźnego pożaru przez pułkownika Hilmiego Rahmiego, lecz tragedia sprawia, iż długo milczy.
Pamięta swoją przeszłość, ma do opowiedzenia wielką historię, jednak nie jest jeszcze gotowa, by przemówić… Defne Suman w swej powieści "Milczenie Szeherezady" spaceruje ulicami dawnego Izmiru, bacznie mu się przyglądając i otwiera przed czytelnikami drzwi do starego świata wraz z wszystkimi jego możliwościami i cierpieniami.
Kiedy we wrześniu 1922 roku Izmir obrócił się w proch, świat stracił jedno z najatrakcyjniejszych kosmopolitycznych miast. Defne Suman przywróciła je do życia w całej jego okazałości. Ta bogata historia o miłości i stracie oddaje głos milczącym i nadaje melodię opowiadanym przez nich historiom.
Profesor Maureen Freely, Chair, PEN UK Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
