Piotr Rozłucki to syn dezertera z armii rosyjskiej, Jana Rozłuckiego, który przyłączył się do Polaków i zginął w powstaniu styczniowym.
Piotr był wychowany przez stryjecznego dziadka, rosyjskiego generała, w duchu wierności wobec caratu i Rosji, i został oficerem armii rosyjskiej. Jego spokojne życie przerywa wyjazd służbowy na ziemie polskie, gdzie poznaje Tatianę, piękną Rosjankę. Zakochuje się w niej z wzajemnością, lecz jej ojciec nie zgadza się na ich związek i wysyła córkę za granicę. W tym samym czasie Piotr dowiaduje się o tragicznym losie swego ojca i początkuje sobie uzmysławiać, że jest Polakiem. Prowadzi to do konfliktu wewnętrznego Piotr musi wybrać pomiędzy szczęściem osobistym, a ponurą polskością pod zaborami.
Piotr był wychowany przez stryjecznego dziadka, rosyjskiego generała, w duchu wierności wobec caratu i Rosji, i został oficerem armii rosyjskiej. Jego spokojne życie przerywa wyjazd służbowy na ziemie polskie, gdzie poznaje Tatianę, piękną Rosjankę. Zakochuje się w niej z wzajemnością, lecz jej ojciec nie zgadza się na ich związek i wysyła córkę za granicę. W tym samym czasie Piotr dowiaduje się o tragicznym losie swego ojca i początkuje sobie uzmysławiać, że jest Polakiem. Prowadzi to do konfliktu wewnętrznego Piotr musi wybrać pomiędzy szczęściem osobistym, a ponurą polskością pod zaborami.
