Ta z pozoru niepoważna książka jest w istocie bardzo poważna. Można ją określić mianem 'prozy funeralnej': tragikomiczny monolog narratora rozbrzmiewa na cmentarzu nad niesioną przez niego trumną przyjaciela, a zarazem perkusisty zespołu, którego jest liderem.
Jest to monolog o przyjaźni, muzyce, współczesnym świecie i - jak głównie u Krzysztofa Vargi - przemijaniu i śmierci. Varga jest mistrzem w portretowaniu naszych zwariowanych czasów, z ich dziwactwami i głębokimi lękami.
Tequila została książką-finalistką Nagrody Literackiej NIKE 2002; adaptację teatralną Tequili wystawił Teatr Wybrzeże - premiera odbyła się w czerwcu 2003 roku. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
