Debata czy tradycja dynastyczna gockiego rodu królewskiego Amalów stanowi pozostałość wielowiekowej gockiej tradycji plemiennej, czy jest raczej – jak chce autor - „wynalezioną tradycją” skonstruowaną na zapotrzebowania legitymizacji władzy Teodoryka szerokiego (zm. 526) jest głównym przedmiotem niniejszego studium. Podejmując dyskusję z różnorodnymi ujęciami historyków autor demonstruje rolę ideologii władzy rodu Amalów jako instrumentu legitymizacji, który uprawomocniał ich władzę nad Italią, Hiszpanią i Galią. Tradycja dynastyczna rodu Teodoryka znacznego wbrew ujęciom niemieckojęzycznej historiografii wpisywała się w ramy rzymskiej imperialnej ideologii, nie zaś zgodnie z tezą germańskiej kontynuacji, gockiej monarchii sakralnej.