W.a.b. Bastard

We współczesnej Warszawie dochodzi do kolekcji makabrycznych zdarzeń. Pod samochodem wokalistki Niny Goldfarb wybucha bomba. W fabryce wódek w trakcie strzelaniny ginie dwóch ludzi, a ich ciała znikają z kostnicy. Niewierna żona znajduje w mieszkaniu zmasakrowane zwłoki męża. To nie koniec brutalnych morderstw. Ekspresowo okaże się, iż zbrodnie są ze sobą powiązane, lecz tropy się gubią. Dochodzenie prowadzi nieszablonowy duet policyjny: Szubert i Szuman. Agenci obcego państwa, stara atystokracja, ciemne interesy na rynku nieruchomości... Wszystko to powoduje, iż śledztwo nad wyraz się komplikuje. A tymczasem rozwija się historia, od której nie można się oderwać, rozgrywająca się w Polsce, Szkocji, Izraelu, a także ...za czasów Rzeczpospolitej Obojga Narodów. Bastard, powieść senacyjna z wątkiem śledztwa w sprawie zabójstw, brawurowo przedstawia nie tylko wielką aferę kryminalną, ale i na jej tle historię dziedziców polsko-litewskich książęcych rodów. Tym razem nie mogła przyjść wcześniej. Postanowiła zaryzykować konfrontację. Już w korytarzu poczuła dziwny, srebrny aromat. Otworzyła drzwi sypialni. Kotary były zasunięte, nic nie widziała. Zapaliła światło. Wojtek wisiał na haku od żyrandola. Cały we krwi. Na głowie miał czarny, katowski kaptur, lecz Halinka nie miała wątpliwości, iż to on. Przecież nikt inny nie zrobiłby jej takiego obrzydliwego kawału! poprzez chwilę miała to samo absurdalne wrażenie, jakiego doświadczył Wojtek, kiedy zobaczył ją klęczącą przed tamtym facetem: iż to nie dzieje się naprawdę, że jest na planie jakiegoś dziwacznego filmu. Kiedy zrozumiała, że to jednak nie film, straciła przytomność. A kiedy ją odzyskała, próbowała zdjąć ciało męża z haka. Nie dała rady, więc kuchennym nożem odcięła linkę. Położyła Wojtka na dywanie. Dopiero teraz zauważyła, że na ścianach pokoju są jakieś napisy, znaki nabazgrane krwią. Zrobiło jej się niedobrze. Pobiegła do łazienki. Zwymiotowała. Kiedy wreszcie doszła jakoś do siebie, próbowała myśleć. Była przekonana, iż to jej na złość Wojtek popełnił samobójstwo, a przy okazji zapaćkał krwią cały wnętrze. Nie przyszło jej do głowy, iż samobójcy rzadko sami się obrzezują i wycinają sobie na ciele kretyńskie symbole. (fragment) Andrzej Dziurawiec (ur. 1953) - znany scenarzysta filmowy (Karate po polsku, Zakład), dramaturg (Czarny Punkt, Trumna nie lubi stać pusta). Laureat pierwszej edycji polskiego konkursu Hartley-Merill. Publikował m.in. W ,,Frankfurter Allgemeine Zeitung", ,,Odrze", ,,Dialogu", ,,Poezji", ,,Nowym Wyrazie". Mieszka w Warszawie i na podlubelskiej wsi. Jest autorem przezabawnej książki wspomnieniowej Późny Gomułka, wczesny Gierek (2009). Bastard to jego debiut powieściowy.