Autorzy przedstawiają wartości polityczne funkcjonujące w Rzeczypospolitej Obojga Narodów - typowo, choć nie tylko, we wspólnocie aktywnych politycznie szlacheckich obywateli. Starają się je odtworzyć na podstawie gruntownej analizy rozmaitych źródeł - traktatów i publicystyki politycznej, wystąpień publicznych na sejmie i sejmikach, lecz także wypowiedzi nieoficjalnych, prywatnej podmiany poglądów między uczestnikami życia politycznego.
Przedmiotem analizy jest m.in. Obecny w dyskursie politycznym ideał państwa jako wspólnoty obywateli i ówczesna wizja człowieka-obywatela, członka wspólnoty politycznej, oraz jego wobec niej zobowiązania.
Autorzy prezentują też i interpretują ówczesne rozumienie pojęć ojczyzna czy patriotyzm, sporo uwagi poświęcają fundamentalnym dla uczestników życia politycznego Rzeczypospolitej Obojga Narodów wartościom, jak prawo i wolność.
Ukazują analizowane zagadnienia nie tylko w szerszym kontekście europejskim, lecz także w rozmaitych epokach, co pozwala śledzić ewolucję w rozumieniu i ocenie pojęć i ideałów politycznych. Dwunastotomowa linia monografii,,Kultura Pierwszej Rzeczypospolitej w dialogu z Europą.
Hermeneutyka wartości" pokazuje dziedzictwo kulturowe XV-XVIII wieku jako nierozdzielną, lecz oryginalną część kultury europejskiej. Celem badawczym jest rozpoznanie dróg i form obustronnej transmisji wartości estetycznych, politycznych i religijnych i ukazanie w szerokim, multilateralnym kontekście porównawczym struktury aksjologicznej kultury polskiej epok dawnych.
Teksty kultury są badane w perspektywie wewnętrznej jako zapisy aktów ukierunkowanych na rozumienie wartości, a w perspektywie zewnętrznej jako wypowiedzi włączające się w europejskie dyskusje literacko-estetyczne, polityczne, religijne.
W intensywnym dialogu kultura Rzeczypospolitej przejawia nie tylko chłonność na nowe idee, lecz także kreatywność i dynamikę działania na obszarze Europy.
