nadzwyczajne, nieśmiertelne felietony, które o rzeczach ważnych, poważnych, czasem smutnych mówią w sposób ironiczny, lekki, zabawny, a często refleksyjny. Wszak ironia to najkorzystniejszy sposób opowiadania o rzeczach dramatycznych.
Głowacki jest niestrudzonym tropicielem absurdów i idiotyzmów właściwych czasom minionym, a jednak nadal wracających jak bumerang w świecie współczesnym. Co więcej, autor demonstruje, że te absurdy nie są ograniczone do jednego kraju, do jednego systemu ideologiczno-ekonomicznego.
Absurd bowiem jest międzynarodowy i nieprzemijalny. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
