Ósmy tom Systemu Prawa Karnego Procesowego został poświęcony zagadnieniom dowodowym, które w nauce procesu karnego zaliczane są nie tylko do najważniejszych, ale także trudnych i kontrowersyjnych.
Dość powiedzieć, że sporne są pojęcia dowodu i dowodzenia. Nie ma zgody co do systematyki dowodów oraz ich nazw. Dyskusyjne są kryteria wyróżnienia poszczególnych rodzajów dowodów. Liczne polemiki wywołuje kwestia dopuszczalności dowodów i numerus clausus środków dowodowych.
aktualnie debata skupia się wokół dowodów nielegalnych oraz dopuszczalności wprowadzenia ich do cyklu karnego i oceny i możliwości autonomicznej oceny czynności dowodowych poprzez pryzmat ich poprawnieści i proporcjonalności.
Zagadnienia dowodowe stanowią jednocześnie materię o niezwykle widocznym znaczeniu dla praktyki ścigania i wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych. Nie będzie przesadne powiedzenie,wyraźnym, jeśli nie najważniejszym zadaniem organów ścigania jest zbieranie danych i dowodów, a zadaniem sądu ich ocena.
Dowody stanowią podstawę podjęcia każdej czynności procesowej i posiadają decydujące znaczenia dla rozstrzygnięcia o przedmiocie cyklu. Z wprowadzenia Na tom ósmy Systemu Prawa Karnego Procesowego składają się cztery woluminy.
Części trzecia i czwarta poświęcone są formalnemu prawu dowodowemu i obejmują zasady progresywnania dowodowego, a także samo progresywnanie dowodowe. Tom ósmy to rezultat pracy czterdziestu sześciu autorów pochodzących ze wszelkich liczących się ośrodków naukowych w kraju.
Opracowanie znamionuje wysoki poziom naukowy z bogatą bazą źródłową, rzetelność wywodów, a także obiektywny charakter wniosków. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
