Ósmy tom Systemu Prawa Karnego Procesowego został poświęcony zagadnieniom dowodowym, które w nauce procesu karnego zaliczane są nie tylko do najważniejszych, lecz także niełatwych i kontrowersyjnych.
Dość powiedzieć, iż sporne są pojęcia dowodu i dowodzenia. Nie ma zgody co do systematyki dowodów i ich nazw. Dyskusyjne są kryteria wyróżnienia poszczególnych rodzajów dowodów. Liczne polemiki powoduje kwestia dopuszczalności dowodów i numerus clausus środków dowodowych.
obecnie debata skupia się wokół dowodów nielegalnych, a także dopuszczalności wprowadzenia ich do procesu karnego i oceny, a także możliwości autonomicznej oceny czynności dowodowych poprzez pryzmat ich należycieści i proporcjonalności.
Zagadnienia dowodowe stanowią równocześnie materię o szczególnie pokaźnym znaczeniu dla praktyki ścigania i rozmiaru sprawiedliwości w sprawach karnych. Nie będzie przesadne powiedzenie,znacznym, jeśli nie najważniejszym zadaniem organów ścigania jest zbieranie informacji i dowodów, a zadaniem sądu ich ocena.
Dowody stanowią podstawę podjęcia każdej czynności procesowej i mają decydujące znaczenia dla rozstrzygnięcia o przedmiocie procesu. Z wprowadzenia Na tom ósmy Systemu Prawa Karnego Procesowego składają się cztery woluminy.
W pierwszych dwóch częściach, oddawanych właśnie do dłoni Czytelników, omówiono tzw. Materialne prawo dowodowe, czyli: podstawy prawa dowodowego; ewolucję prawa dowodowego i teorii dowodów; zakazy dowodowe.
Kolejne dwie części, które ukażą się we wrześniu br., poświęcone są formalnemu prawu dowodowemu i obejmują zasady nowoczesnania dowodowego, a także samo nowoczesnanie dowodowe. Tom ósmy to rezultat pracy czterdziestu sześciu autorów pochodzących ze wszelkich liczących się ośrodków naukowych w kraju.
Opracowanie znamionuje wysoki poziom naukowy z bogatą bazą źródłową, rzetelność wywodów, a także obiektywny charakter wniosków.
