Monografia omawia jedno z centralnych zagadnień późnej filozofii Ludwiga Wittgensteina nazywane problemem kierowania się regułą też sceptycyzmem znaczeniowym. Stanowi ona jedną z nielicznych w literaturze przedmiotu prób połączenia rozważań tego problemu z kwestią obiektywności prawa, uzupełniając tym samym niezapełnioną przestrzeń intelektualną w myśli teoretycznoprawnej. Wyraźnym elementem publikacji jest zarysowanie tytułowego zagadnienia na tle historyczno-przyczynowej teorii odniesienia przedmiotowego określanej ponadto mianem semantyki Kripkego – Putnama.
W książce poddano analizie trzy kluczowe kwestie pokaźne dla zrozumienia fenomenu obiektywności prawa:
• problem kierowania się regułą,
• historyczno-przyczynową teorię odniesienia przedmiotowego,
• doktrynę realizmu wewnętrznego.
Publikacja zainteresuje teoretyków prawa i filozofów zajmujących się pograniczem prawa i filozofii. Będzie pomocna ponadto przedstawicielom praktyki prawniczej chcącym bliżej poznać teorie znaczenia i oznaczania dające się zastosować w trakcie dokonywania wykładni prawa w fachowej działalności przed sądami i organami administracji publicznej. Przeznaczona jest także dla studentów prawa i filozofii szczególnie zainteresowanych kwestiami języka prawnego i prawniczego, a także koncepcjami filozoficznymi Ludwiga Wittgensteina, Saula Kripkego, a także Hilarego Putnama. Język i tok wywodu autora, mimo swoistej hermetyczności tytułowej problematyki, są klarowne i przystępne dla każdego zainteresowanego czytelnika.