Ziuta ma 8 lat, gdy w lutym 1940 roku z całą rodziną zostaje deportowana do gułagu w obwodzie wołogodzkim. Pełna znojów podróż w bydlęcych wagonach jest tylko zapowiedzią katorżniczej pracy, głodu, chorób i ciągłego strachu, które staną się ich codziennością.
Po wielu miesiącach, dzięki desperackiej decyzji ojca, rodzina Nowickich ucieka z łagru i przedostaje się do Kujbyszewa. Tam dociera do nich wiadomość, iż szlachetny maharadża Jam Saheb Digvijay Sinhji zaofiarował opiekę pięciuset polskim dzieciom.
Czy dla Ziuty Indie staną się krainą wybawienia? "Jestem głęboko wzruszona tym błyskotliwym świadectwem. Imogene Salva zachowuje komponent nadziei w każdym rozdziale i przypomina nam, iż jasne światło wiary, nadziei i miłości zawsze zwycięży nad ciemnością i rozpaczą." Cesarzowa Iranu Farah Pahlavi Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
