Mamy rok 2393 i świat zmienił się niemal nie do poznania. Widoczne ostrzeżenia przed katastrofą klimatyczną ignorowano przez dekady, co doprowadziło do drastycznego wzrostu temperatur, podniesienia się poziomu morza, powszechnych susz, a wreszcie do katastrofy zwanej aktualnie Wielkim Upadkiem 2093 roku, kiedy to rozpad pokrywy lodowej Zachodniej Antarktyki doprowadził do masowej migracji, w całości odmieniając ład światowy. Doświadczony badacz, mieszkaniec Drugiej Republiki Ludowej Chin, z okazji trzechsetnej rocznicy wielkiego Upadku demonstruje trzymającą w napięciu i głęboko niepokojącą opowieść o tym, że dzieci oświecenia – elity polityczne i ekonomiczne tak zwanych rozwiniętych społeczeństw przemysłowych – nie umiały podjąć stosownych działań, wywołując tym samym upadek Cywilizacji Zachodniej.
Dlaczego doszło do upadku, skoro ludzie wiedzieli, co się dzieje? Dlaczego nie potrafili oni zamienić swej wiedzy w potęgę? Naomi Oreskes i Eric M. Conway próbują objaśnić marazm XXI stulecia i przyczyny braku działań na rzecz polityki niskoemisyjnej w rzetelnie udokumentowanej narracji science fiction. Książka demonstruje dramatyczną historię Ery Półcienia (Penumbral Age), która trwała na Ziemi w latach 1988-2093. Narrator eseju – historyk z przyszłości – omawia kolejne, nieprzystępne wydarzenia XXI stulecia.
gratisowy fragment:
