O czym szumi ocean w Carnac we Francji? A gdyby ocean milczał – to o czym? O bólu po stracie i radości z odnowy. Marzeniach – ich spełnianiu i niespełnianiu. Tęsknotach i rozczarowaniach. Tolerancji i jej przeciwieństwie.
O rozwijaniu skrzydeł – czasami anielskich. Mógłby tak szumieć i nie szumieć o wszystkim. „Póki szumi ocean – pisze autorka – póki wieje wiatr, póki świecie słońce, póki każdego ranka inicjuje się nowy dzień… wszystko może się zdarzyć".
Zdarzył się zamach islamskiego terrorysty nad Sekwaną w Paryżu, który odebrał życie wielu ludziom, bo znaleźli się w złym czasie i w złym miejscu. Matce odebrał córkę, siostrze – siostrę, córce – matkę.
I nic już po tragicznej śmierci Isabel nie było takie samo, chociaż dla tych, którzy pozostali, świat się nie skończył. Zbrodnia i wina w świecie widzianym oczyma pań niejednokrotnie załzawionymi od rozmaicie odczuwanego bólu – bardziej psychicznego niż fizycznego.
Stworzyłam dziewczynkę, która (…) widzi więcej, czuje bardziej i co najważniejsze – nie boi się prawdy. Wystarczy tylko spróbować patrzeć na świat jak ona. Nawet jeśli nie zobaczy się tych samych aniołów.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
