PIONOWO morska, lokomocyjna albo łagodne przekleństwo - Wiktoria jest cyberchondryczką surówka martwego sezonu, potocznie bieda - ojciec Wiktorii wraca pamięcią do chwil, kiedy był tajnym współpracownikiem SB w piersiowej jak w klatce, którego trzepotanie skrzydłami to bez dwóch zdań śmierć - matka Wiktorii ubiera w pośpiechu płaszcz i ucieka do innego życia POZIOMO elektrowstrząsowa o napięciu do 450 V i natężeniu do 0,9 A, używana z ciekawości - a co, jeśli Tekla zaadoptuje dorosłą Wiktorię w ramach polsko-brytyjskiej kampanii społecznej$147 matematyczny model sytuacji konfliktowej, w łóżku wstępna - Lelandowi, mężowi Tekli, szczególnie podoba się pomysł żony, za wyjątkowo oprócz gniewu, lęku, pogardy, upokorzenia, wrogości, wstrętu, wstydu, zawiści, zazdrości i zemsty, jeszcze jeden z naturalnych elementów relacji międzyludzkich - bohaterowie robią zdjęcia, dzięki którym mają przypominać sobie, że sami istnieją naprawdę, lecz te fotografie w niczym nie przypominają tego, czym jest prawda Aleksander Wenglasz (ur.
1981 r. We Wrocławiu) - prozaik, publicysta, autor scenariuszy filmowych, tekstów dramaturgicznych. Współtwórca fanzinu "OnFire" poświęconego twórczości Nicka Cave'a i Einstürzende Neubauten.
Zwycięzca w konkursie na najlepsze opowiadanie w ramach Międzynarodowego Festiwalu Opowiadania (2008). Nominowany do Nagrody Kulturalnej "Gazety Wyborczej Wrocław wARTo" w kategorii Literatura (2010).
Publikacje m.in.: antologia Swoją drogą (Wrocław 2011), Lampa, Fa-art, Odra, Rita Baum, WrocLife. Współtwórca audiowizualnego opowiadania Brazylia (2011). Autor adaptacji scenicznej "Kiedy huragany nie miały imion" na podstawie prozy Brunona Schulza (2012), a także autor i reżyser czytania"Zdjęcie inaczej zabić" (2016) - obydwa zaprezentowane na Scenie Kameralnej Teatru Polskiego we Wrocławiu.
