Żelazowa Wola. Fotografie 1956-1975

Nakładem Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina ukazuje się album "Żelazowa Wola" ze zdjęciami Adama Kaczkowskiego wykonanymi w latach 1956-1975. Album posiada opisy w języku polskim i angielskim. "Fotografik Adam Kaczkowski pierwszy raz pojechał na fotografie do Żelazowej Woli w 1957 roku, realizując zamówienie Ministerstwa Kultury i Sztuki. Wieczorem wywołał filmy, kilka następnych dni spędził w ciemni. »Nie jestem zadowolony, muszę jeszcze kilka razy pojechać, a w dodatku te wierzby trzeba sfotografować o świcie, najlepiej po burzy«. No i zaczęło się. Poprzez dwadzieścia pięć następnych lat był w Żelazowej najmniej czterysta razy. Głównie pakując do samochodu nie tylko swoje aparaty, ale i statywy, ekrany odblaskowe domowej roboty, lampy z dziesiątkami przedłużaczy, i obowiązkowo drabinę. Czasami zabierał także mnie, byłem najstarszy z trojga dzieci i naprawdę interesujący dlaczego dla wykonania jednego zdjęcia trzeba nagle, w mroźnym przedświcie pędzić godzinę, a potem po kwadransie pracy już spokojnie wracać do domu. Bo czasami telefon dzwonił o czwartej rano – »Panie Adamie, jest szadź na drzewach«, albo »Kasztan przy wejściu do dworku zakwitł«. To zaprzyjaźniony dozorca parku budził telefonistkę w centrali międzymiastowej, aby pilnie przekazać wiadomość. [...] »Czy zdjęcie może przekazać muzykę? Co słyszysz?« - pytał mnie często Adam Kaczkowski, gdy pomagałem mu w ciemni przy większych formatach Żelazowej. A ja, uczeń szkoły muzycznej w klasie fortepianu, odpowiadałem: »Tak, słyszę Chopina w tych fotografiach, każdą odbitkę mogę zagrać«. Pół wieku później, przygotowując wybór jego prac zorientowałem się, iż to odczucie nie zanikło, nie zmieniło się. Z kilku tysięcy negatywów z Żelazowej Woli powstałych w latach 1957-1984, obecne wydawnictwo pokazuje sześćdziesiąt". Piotr Kaczkowski, Polskie Radio Powyższy opis pochodzi od wydawcy.