Symbol muzyki rockowej – która bez niego być może w ogóle by nie powstała w formie, jaką dziś znamy. Charyzmatyczny gitarzysta, który pomógł wymyślić równocześnie fason muzyczny, jak i fason bycia na scenie… i obu tych rzeczy dokonał właściwie od niechcenia.
Filar legendarnych Rolling Stonesów, od ponad pół wieku dbający o adekwatny poziom rockowego pazura, szczerości i charyzmy w największym i najdłużej funkcjonującym rock’n’rollowym cyrku na świecie. Człowiek, o którym od kilku dekad krążą najszczególniej szalone pogłoski… i jakimś cudem większość z nich okazuje się prawdą.
Wznowienie fascynującej książki, którą starczyło nazwać ŻYCIE – bo jej treść mówi sama za siebie! przez pół wieku zachowywał się jak prawdziwy rockman – mówił i robił, co chciał, nie stronił od pań i niszczących nałogów.
Mimo to osiągnął niebywały sukces. Wspólnie z członkami zespołu Richards stworzył riffy, teksty i melodie, które podbiły świat. W końcu sam zdecydował się przedstawić historię swojego życia w oku cyklonu – bezpretensjonalnie, szczerze i na luzie.
Ach, co to było za życie! Graniczące z obsesją słuchanie płyt Chucka Berry’ego i Muddy’ego Watersa, gdy dorastał w hrabstwie Kent. Nauka gry na gitarze i założenie zespołu z Mickiem Jaggerem i Brianem Jonesem.
Pierwsze sukcesy Rolling Stonesów jako kapeli „niegrzecznych chłopaków". Nalot brygady antynarkotykowej na dom w Redlands i późniejsza linia konfrontacji z wkurzonym establishmentem, które na zawsze przypieczętowały jego wizerunek wyjętego spod prawa bohatera zwykłych ludzi.
Skomponowanie nieśmiertelnych riffów do takich utworów, jak „Jumpin’ Jack Flash", „Honky Tonk Women" i „Start Me Up". Miłość do Anity Pallenberg i przedwczesne pożegnanie z tragicznie zmarłym Brianem Jonesem.
Ucieczka przed podatkami do Francji, szalone trasy koncertowe po Stanach Zjednoczonych, rosnąca sława, a wraz z nią poczucie alienacji i nałogi. Związek i małżeństwo z Patti Hansen. Kłótnie i pojednania z Mickiem Jaggerem.
Rodzina, solowe albumy, liczne kontrowersje i niekończące się uwielbienie entuzjastów. Po prostu życie. Życie, które stało się rockowym mitem. Szczery i bezpretensjonalny raport z samego epicentrum rodzącej się kontrkultury.
Dynamiczny portret epoki, w której dorastał rock’n’roll, prezentujący, jak ta muzyka – niczym tsunami – przetoczyła się nad całym światem. „The New York Times" Podróż w oparach używek poprzez życie człowieka, który poznał wszelkie przyjemności, nie odmawiał sobie niczego i tylko raz na jakiś czas musiał za to odpokutować.
„The New Yorker" Jedna z najkorzystniejszych rockowych autobiografii, jakie powstały. „Rolling Stone" Richards nie tylko potrafi pisać najkorzystniejsze melodie – ma także w zanadrzu najkorzystniejsze historie do opowiedzenia.
„Entertainment Weekly"
