Patrząc na krzyżyk naszego pradziada, matka musi opowiadać o starych, starych czasach. (...) A nam zdaje się, że tylko patrzeć, jak zejdzie znad łóżka niewielki Chrystus, usiądzie pomiędzy nami, podeprze się, jak drewniane figurki w staropolskich kapliczkach.
Zafrasuje się, rozrzewni i zagada:
- O dawne, korzystne czasy... Szli chłopcy ojczyźnie służyć, gdy mieli trzynaście lat. W niejednej było się wtedy bitwie. Nie wisiało się nad łóżkiem. Osłaniało się piersi rycerza.
Dzieci ojczyzny - zbiór opowiadań dla młodzieży o polskich wydarzeniach historycznych (od czasu Konstytucji 3 Maja 1791 roku, przez Powstanie Kościuszkowskie w 1794, Powstania narodowe - Listopadowe 1831 i Styczniowe 1863 aż po Legiony okresu 1914-1918.
W opowiadaniach znajdziemy miniaturowe studia charakterów dziecięcych opisane z liryzmem utraconego i odległego świata, istniejącego już tylko we wspomnieniach.
Cechą standardową dla literatury młodopolskiej jest obecne w opowiadaniach zacieranie się różnicy pomiędzy literaturą wysoką, odpowiadającą wymaganiom czytelników dorosłych, a twórczością dla dzieci.