Rok Koguta - bestsellerowa, tłumaczona na dużo języków powieść, która wywołała burzliwą dyskusję społeczną w Czechach i za granicą. Autorka, nie oglądając się na poprawność polityczną, z bolesną szczerością prezentuje własne doświadczenia związane z wychowywaniem dwóch adoptowanych romskich chłopców, którzy u progu dorosłości nieuchronnie zaczynają zmierzać w stronę społecznej i moralnej degeneracji.
Na dramatyczne wydarzenia rodzinne nakłada się osobisty kryzys pisarki, zmagającej się z niemocą twórczą i nawrotami depresji: heroiczna walka z własnymi ograniczeniami jest jednym z ważniejszych wątków tej książki, pisanej jakby na przekór przygnębieniu i poczuciu beznadziei.
surowe w tonie dziennikowe notatki przeplatają się z wnikliwymi refleksjami na temat literatury i filmu i z pełnymi emocji i nieprzewidzianego humoru historiami z życia codziennego, stwarzając zaskakującą, wielowymiarową opowieść o niestrudzonym poszukiwaniu radości i ciepła.
Tereza Boučková (ur. 1957), czeska pisarka, scenarzystka i publicystka. Po maturze podpisała Kartę 77, czym ściągnęła na siebie długofalowe represje polityczne. Władze czechosłowackie uniemożliwiły jej zdobycie wykształcenia i trafnej posady, była zmuszona pracować jako sprzątaczka, listonoszka czy dozorczyni.
Mimo to samodzielnie kontynuowała edukację i wkrótce zaczęła realizować się też w dziedzinach artystycznych. Występowała na scenach praskich teatrów niezależnych, także u boku swojego ojca, wybitnego pisarza Pavla Kohouta, śpiewała (i śpiewa do dziś) w żydowskim chórze Mišpacha.
Jest autorką powieści, opowiadań, felietonów i scenariuszy, m.in. Do nagradzanego filmu Gnojki (Smradi) z 2002 roku. Za debiutancką powieść Indiánský běh otrzymała w 1990 roku Nagrodę Jiřego Ortena. Światową sławę przyniosła jej książka Rok Koguta (Rok kohouta), bestsellerowa powieść łącząca części dziennika i autobiografii.
W roku 2016 Boučková została odznaczona za zasługi w walce z komunizmem.
